Cornelie Quist

Mijn betrokkenheid bij voedsel en met de mensen die ons eten produceren heb ik al mijn hele leven. Als kind was ik het liefst op de boerderij van mijn beste vriendin en hielp mee op het land en met de beesten. Mijn hele werkzame leven ben ik betrokken bij het versterken van traditionele kleinschalige voedselproducenten, in het bijzonder in de visserij, in Nederland maar ook in andere delen van de wereld (Het Zuiden).
In Den Haag woon ik in Groene Mient (www.groenemient.nl) waar ik in de tuingroep zit die zorgt voor onze gemeenschappelijke grote permacultuur tuin.

Ik zet me in voor het thema vanwege haar belangrijke sociale en ecologische waarde. Het thema levert me veel inspiratie op en ontmoeting met inspirerende mensen.

Nederland is een echt waterland. Ruim de helft van Nederland grenst aan zee. Enkele van de Europa’s grootste rivieren stromen via Nederland naar zee. Nederland heeft ook vele meren, sloten en andere binnenwateren.
Tot vlak na WO II waren vissen uit de Nederlandse kust- en binnenwateren normaal voedsel op ons bord. Nederlandse binnen- en kustvissers zorgden er voor dat de groeiende stadsbevolking van een hoogwaardig eiwit en vitaminebron werd voorzien.
Nederland kent daarmee ook een lange visserijgeschiedenis, die haar sporen heeft nagelaten in de Nederlandse taal en cultuur. Dat geldt zeker voor Den Haag , stad aan de Noordzee.
Maar welke Hagenaar of Hagenees eet er nog vis “van dichtbij” zoals schar, schol, poon, harder, schelvis, snoekbaars of voorn? Waarom schotelen restaurants en supermarkten ons vrijwel alleen vis “van ver weg” voor, zoals zalm, tonijn, pangasius en tropische garnalen, waar veelal een kwalijk milieutintje aan zit en welke vaak ook onder slechte arbeidsomstandigheden zijn geproduceerd? Waarom zijn er steeds minder lokale vissers in onze kust- en binnenwateren?

Ik wil graag het verhaal te vertellen waarom en hoe lokale (kust- en binnen-)visserij belangrijk is/kan zijn voor tegelijk een duurzaam voedselsysteem en een duurzaam beheer van onze vis-, schaal- en schelpdierbestanden.
Ik ben medeoprichter en maak deel uit van het International Collective in Support of Fishworkers (www.icsf.net) en ben ook betrokken bij Voedsel Anders .

Inspiratiebron , gezamenlijke visie ontwikkelen en samenwerking in de praktijk, plek voor duurzame lokale visserij in het verhaal.