Marianne Edixhoven

Het hebben van een moestuin was in mijn jeugd een vanzelfsprekendheid. Dat was onze "supermarkt" en zo ben ik altijd blijven kijken naar de buitenruimte. Na 7 jaar is er niet alleen het succes StadsOase Spinozahof, waar voedsel verbouwd, geoogst, gekookt en verkocht wordt, maar is er ook een tweede StadsOase in de maak. StadsOase Jacob Cats. Het is wederom een feest om te ervaren hoe buurtbewoners door het samen bouwen aan deze oase een netwerk en gemeenschap bouwen. Impliciet is het mijn inzet om ook hier logisch in te zetten op het gaan verbouwen van voedsel. De omgeving en haar gezondheidsvraagstukken maken dit meer dan nodig.

Het verbouwen van voedsel in de stad is voor mijn eerder logisch dan verwonderlijk. Maar niet alleen het verbouwen ervan, het gaat om de verbindende kracht dat voedsel met zich meebrengt. Het oogsten, bewerken, koken, delen alle aspecten hebben door hun noodzakelijkheid aantrekkingskracht. Uiteindelijk is voor mij dat sociale aspect wat maakt dat ik doe wat ik doe. Ik vind mensen leuk en nog leuker als het om mensen gaat die het op 'n basaal niveau naar hun zin hebben.

Ons eten heeft voor projecten als StadsOase Spinozahof enorme meerwaarde omdat het voor groenprojecten een overkoepelend orgaan is met een heldere focus. Politiek van belang dus waar de eigen organisatie niet de tijd en kracht voor heeft om ook op zelfstandige wijze met deze problematiek bezig te zijn.

Ik hou van aanpakken en van netwerken zolang daar een vrij directe meerwaarde uit vloeit.